propter haec, o Asclepi,

magnum miraculum est homo, animal adorandum atque honorandum. hoc enim in naturam dei transit, quasi ipse sit deus; hoc daemonum genus novit, utpote qui cum isdem se ortum esse cognoscat; hoc humanae naturae partem in se ipse despicit, alterius partis divinitate confisus. o hominum quanto est natura temperata felicius! diis cognata divinitate conjunctus est; partem sui, qua terrenus est, intra se despicit; cetera omnia quibus se necessarium esse caelesti dispositione cognoscit, nexu secum caritatis adstringit; suspicit caelum. sic ergo feliciore loco medietatis est positus, ut, quae infra se sunt, diligat, ipse a se superioribus diligatur. colit terram, elementis velocitate miscetur acumine mentis, maris profunda descendit. omnia illi licent: non caelum videtur altissimum; quasi e proximo enim animi sagacitate metitur. intentionem animi ejus nulla aëris caligo confundit; non densitas terrae opem ejus impedit; non aquae altituto profunda despectum ejus obtundit. omnia idem est et ubique idem est.

μέγα τέρας ὁ ἄνθρωπος, ζῷον σεβαστὸν καὶ ἔνδοξον. αὐτὸ γὰρ εἰς τὴν τοῦ θεοῦ φύσιν ἐπιέρχεται, ὥστε αὐτὸ θεός τις ἂν εἴη. αὐτὸ καὶ οἶδε τὸ τῶν δαιμόνων γένος, ὥσπερ ἑαυτὸ παρὰ αὐτοῦς πεφυκέναι συνεἴδῃ. καὶ τὸ μέρος τὸ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως οἰκεῖον κατεφρόνησε διὰ τὸ πιστὸς εἶναι τῷ ἑτέρῳ θειότητος μέρει. ὦ τὴν φύσιν τῶν ἀνθρώπων ὡς βέλτιστον κεραννυμένην. σὺν τοῖς θεοῖς τὴν θείαν φύσιν συναπτόμενος καὶ τὸ αὑτοῦ μέρος ᾧ γεγενής καταφρονεῖ · οἷς ἑαυτὸν ἀναγκαῖον [ἢ συγγενῆ] εἶναι κατὰ θείον ἦθος ἔγνω, αὐτοῖς χάριτι συνεπλάκη. καὶ τὸν οὐρανὸν ἀναβλέπει. ὥστε δὴ ἄμεινον ἐπὶ τῷ μέσῳ ἐπιτέτακται τὰ μὲν ὑφ' ἑαυτοῦ στέρξων, αὐτὸς δὲ ὑπὸ τῶν ἄνω στερξόμενος. τὴν γῆν συνοἰκεῖ τοῖς  κόσμου στήμοσι τῷ νοῦ ὀξεὶ μικτός, καταβαίνει καὶ κατὰ τὰ βάθη τῆς θαλάσσης. πάντ' αὐτῷ ἔξεστι, οὔθ' ὁ οὐρανὸς αὐτῷ λίαν δοκεῖ ὑψός, οἵον πλήσιον τῇ πολυτροπίᾳ ἐκμετροίη ἄν. τὴν ἐπίνοιαν αὐτοῦ οὐδεμία νεφέλη ἐξαπατᾷ, οὔτε ἡ γῆς πυκνότης ἔμποδος ἐγένετο, οὔτε γε ύδάτων βάθος αὐτῷ λήμην ἐπιφέρει. πάντα ταὐτά ἐστιν καὶ πανταχοῦ.

Hermes Trimegistos. Asclepio liber VI. Versio in sermonem graecum a me confecta.