da jungere dextram, / da, genitor, teque amplexu ne subtrahe nostro

At pater Anchises penitus convalle virenti
inclusas animas superumque ad lumen ituras
lustrabat studio recolens, omnemque suorum
forte recensebat numerum, carosque nepotes
fataque fortunasque virum moresque manusque.
isque ubi tendentem adversum per gramina vidit
Ænean, alacris palmas utrasque tetendit,
effusæque genis lacrimæ et vox excidit ore:
'Venisti tandem, tuaque exspectata parenti
vicit iter durum pietas? datur ora tueri,
nate, tua et notas audire et reddere voces?
sic equidem ducebam animo rebarque futurum
tempora dinumerans, nec me mea cura fefellit.
quas ego te terras et quanta per æquora vectum
accipio! quantis jactatum, nate, periclis!
quam metui ne quid Libyæ tibi regna nocerent!'
ille autem: 'tua me, genitor, tua tristis imago
sæpius occurrens hæc limina tendere adegit;
stant sale Tyrrheno classes. da jungere dextram,
da, genitor, teque amplexu ne subtrahe nostro.'
sic memorans largo fletu simul ora rigabat.
ter conatus ibi collo dare bracchia circum;
ter frustra comprensa manus effugit imago,
par levibus ventis volucrique simillima somno.

Vergilii Æneidos liber VI. 679-702