plus habet hic vitæ, plus habet ille viæ

Felix, qui propriis aevum transegit in arvis,
     ipsa domus puerum quem videt, ipsa senem;
qui baculo nitens in qua reptavit harena
     unius numerat saecula longa casae.
illum non vario traxit fortuna tumultu,
     nec bibit ignotas mobilis hospes aquas.
non freta mercator tremuit, non classica miles,
     non rauci lites pertulit ille fori.
indocilis rerum, vicinae nescius urbis
     adspectu fruitur liberiore poli.
frugibus alternis, non consule computat annum:
     autumnum pomis, ver sibi flore notat.
idem condit ager soles idemque reducit,
     metiturque suo rusticus orbe diem,
ingentem meminit parvo qui gemine quercum
     aequaevumque videt consenuisse nemus,
proxima cui nigris Verona remotior Indis
     Benacumque putat litora Rubra lacum.
sed tamen indomitae vires firmisque lacerti
     aetas robustum tertia cernit avum.
erret et extremos alter scrutetur Hiberos:
     plus habet hic vitae, plus habet ille viae.

Claudiano, Carmina Minora 20. Roubado aqui