Quod
divis aliis qui te praecedere
Mortalium in memoria
Nec
maior nec minor es, sed alius deus.
Pantheo
deeras. Tandem cum adsis
In
Pantheo locum sume tuum,
At
cave ne affectes
Aliis
suorum eripere.
Voltus
tuus tristis ac commotus supra
Sterilem
dolorem antiqui humani generis,
Itast,
novam pulchritudinem
Ancipiti Pantheo attulit prisco.
At
fideles tui cave ne surgant supra
alios,
priscos deos orsos
Saturni
filios
Propiores ab pare origine rerum,
Qui
meliores carpsere memorias
Chai
antiqui Noctisque
Ubi
dei nihil
sunt Fato praeter astra subjecta.
Tu
nihil praeter deus alius in aeterno.
Non
te sed tuos odi, Christe,
Pantheon
praefectum
Vitae
ancipiti nostrae.
Diis
nec maior nec minor novis,
Species
tua opaca atque dolens
Aliquid
quod deerat attulit
Numero
divum.
Quo
regas par aliis Olympi,
Aut
si mavis hac terra maerente
Solacium
affer
Cruciatis
mortalibus.
At
ne venerint stulti tui cultores
Nomine tuo prohibere cultum aeternum
Praesentiarum
maiorum
Seu
tui parum.
Illos,
itast, intime odi
Pectore
fido, illos non sequar,
Religiosos
abditos
Scientiae divum.
Heu,
augete, nec unquam bellate!
Olympum
locupletate diis dando
Vires
ita tantas
Numerus quantus
maior.
Satest
mala quae Fatum Parcas coegit
Natura
ut faciant.
Nos mortales in unum
Congregemur
ob deos.
Tradução minha. Original aqui.
Sem comentários:
Enviar um comentário